O poranku w kołobrzeskim porcie

Przyzwyczajenie drugą naturą człowieka - u mnie sprawdza się to z fenomenalną dokładnością. Codziennie rano wstaję do pracy o 5:40, więc poranne wstawanie w weekendy wychodzi naturalnie. Nie jestem śpiochem i godzina 6:00, może 6:30 jest momentem, w którym otwieram oczy i planuję dzień - jeśli nie zrobiłam tego wcześniej. A czasami nie planuję i wychodzą spontaniczne akcje, takie jak dziś. Pogoda piękna i aż żal siedzieć w domu. Żal też kisić się w samochodzie jadąc "gdzieś", więc wymyśliłam przejażdżkę rowerową. Do realizacji brakował tylko jeden puzzel, a mianowicie - rower, którego nie posiadam. Ale ma go mama, więc co... Oczy kota ze Shreka, filmowy uśmiech numer pięć i przed ósmą raną byłam już "na trasie".

Widok na budynek Bosmanatu i wyjście z portu

Nie jeździłam całe wieki, więc żeby nie przesadzić z dystansem i zapewnić sobie szanse na samodzielny powrót, wybrałam się do kołobrzeskiego portu pasażerskiego. Po drodze cieszyłam oko zielenią parkowego runa, płuca z radością wciągały morskie powietrze, a uszy wsłuchiwały się w energiczne stukanie dzięcioła. Sielsko i anielsko, bo o tej porze prawie nie ma pieszych na ścieżce rowerowej. Nie ma jednak czarów, jak jest jazda, to nie ma zdjęć, bo się endomondo zawiesza, więc atrakcje fotograficzne były dopiero w kołobrzeskim porcie, a dokładnie pod latarnią morską i pomnikiem Komandora Mieszkowskiego.

Pomnik pierwszego polskiego kapitana portu Kołobrzeg, w tle latarnia morska

Porozglądałam się trochę, podziwiając te poranne pustki na nabrzeżu. Wpatrywałam się w kanał portowy - to mój ulubiony widok w porcie, oglądałam oznaczenia szlaków turystycznych. Kolejny raz obiecałam sobie, że w końcu przejdę cały Miejski Szlak Fortyfikacji, bo poszczególne elementy widziałam wszystkie, ale chcę porządnie przejść je wszystkie po kolei. A później znów wskoczyłam na rower i tą samą trasą, parkową ścieżką i deptakiem, wróciłam do domu, przecierając się przez całe chmary dzikich owadów oraz przez wydmy, które wyrosły na promenadzie przy plaży na Wschodniej ;) A teraz zapraszam na kilka fotek zrobionych kalkulatorem :D

Na pierwszym planie wycieczkowy statek Santa Maria. Po prawej - nowa wieża radarowa powstała pod koniec 2014 r., działa w strukturach Krajowego Systemu Bezpieczeństwa.
Po lewej, przy maszcie znad drzew wynurza się wieża Posterunku Obserwacji Wzrokowo-Technicznej i Łączności nr 15 (POWTiŁ) z radarem NUR-23 "Daniela" - dokładniej widać na zdjęciu poniżej

Zdjęcie z maja ubiegłego roku - radar NUR-23 "Daniela" - nie wiem, od jakiego czasu ta wielka "łycha" się nie kręci, wizualnie pracuje jedynie ten poziomy biały element.

Nabrzeże pasażerskie, puściutko aż miło :)

Od niedawna w mieście można zobaczyć w różnych miejscach takie znaczki - to oznaczenie nowo powstałego Miejskiego Szlaku Fortyfikacji

Wyjście z portu

Oznaczenia szlaków:
- czerwony - Europejski długodystansowy szlak pieszy E9; łączna długość 4500 km, fragment polski to ponad 700 km!
- zielony - Szlak im. Jana Frankowskiego, wielkiego miłośnika Kołobrzegu, bibliotekarza. Zaczyna się przy latarni, a kończy w Budzistowie.
- ten zatarty pionowy prostokąt to Bike the Baltic - międzynarodowy szlak rowerowy biegnący przez kraje południowego Bałtyku: Szwecję, Danię i Polskę.

Po tych skromnych 11 km czułam się zdecydowanie bardziej wypoczęta niż po całej spokojnie przespanej nocy ;) Ciesze się, że pojechałam rano, bo w dzień było bardzo parno, a teraz kropi - a ja nie lubię, jak mi coś na głowę pada. Pewnie następnym razem, jeśli się wydarzy, pojadę w drugim kierunku i zobaczę, co słychać w Ekoparku :)

Pozdrawiam!