Wokół Białogardu - Rarwino

W którąś względnie słoneczną niedzielę wybrałam się na wieś. Spędziłam dłuuuugi czas na obserwacji myszołowów, jednak niezadowalająca przejrzystość powietrza sprawiła, że wykonane zdjęcia nie nadają się do publikacji. Wiedziałam o tym już wtedy, więc aby nie wrócić z gigabajtem zdjęć do wyrzucenia, postanowiłam odkryć kolejny, ostatni już kawałek zachodniej strony gminy Białogard, który stanowił dla mnie zagadkę.

Rarwino wzmiankowane w dokumentach było już w XIV w. jako jedna z posiadłości rodziny von Flemming. Jak większość ziem w tym rejonie, Rarwino trafiło ostatecznie w ręce von Podewilsów, podobnie jak inne miejscowości oznaczone etykietą Lenna pruskie. Do II wojny światowej przechodził w różne prywatne ręce, ostatnim prywatnym właścicielem była rodzina Guse.

W XVI w. w centrum wsi wybudowany został barokowy kościół. Teren, na którym stoi, otoczony jest kamiennym murem, dość często spotykanym przy obiektach z tego okresu. Na początku XIX w. wybuchł pożar, po którym kościół odbudowano. Przez lata wykonywano rozbudowy i remonty, a jedną z ciekawostek jest to, że w kościele zachowały się tabliczki remontowe m. in. z lat 1884, 1919 i 1926. Ciekawe są także losy szesnastowiecznego dzwonu z kościoła, który w wojennej zawierusze miał być przetopiony na cele militarne. Szczęśliwie uniknął przerobienia na karabiny i obecnie znajduje się w miejscowości Leichlingen na zachodzie Niemiec.

Zapraszam do obejrzenia zdjęć. Elewacja i dach są odnowione. W ostatnich latach gruntowny remont przeszedł także kościół parafialny w Stanominie. 

Kościół filialny w Rarwinie parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Stanominie

Nad wejściem - herb. Czyj?

Widok od strony drogi

Pozostałości po wiatrowskazie...?

Wsie, które tu opisuję na polskich stronach są opisywane bardzo skromnie, bardzo ubogo i bardzo ogólnikowo. Historia i zabytki opisane są raczej punktowo. Trudno się dziwić - wszak ludność tu mieszkająca, przybyła na Pomorze Zachodnie po wojnie ze wschodnich rubieży. Oni nie mieli czasu na upamiętnianie tego, co było i pielęgnację pozostałości po niemieckich mieszkańcach. Budowali swoje życie od nowa, od zera, w nowym miejscu, bardzo często z daleka od swoich rodzin, najbliższych osób. Na szczęście internet, przynajmniej w Polsce, nie jest ograniczony terytorialnie i można sobie wyjść na spacer za zachodnią granicę. Jednym z miejsc, które dość chętnie odwiedzam w celu poszukiwania okołobiałogardzkich ciekawostek jest strona o dochodzeniach genealogicznych i historycznych rodziny Schivelbeiner, a pod tym linkiem można znaleźć garść informacji o historii Rarwina wraz z przedwojennymi zdjęciami: KLIK (j. niem.).