Pałac Kultury i Nauki

Pałac Kultury i Nauki jest obiektem zbudowanym w stylu socrealistycznym, oddanym do użytku w 1955 roku. Stanął w sercu Warszawy jako dar narodu radzieckiego dla narodu polskiego. Jest najwyższym budynkiem w Polsce.

Od samego początku budził wiele kontrowersji, a dzień dzisiejszy wcale ich nie wyciszył. Już samo historyczne tło jego budowy nie budzi sympatii i radości Polaków. Szczególnie w środowisku artystycznym jest uznawany za symbol zniewolenia narodu polskiego i kpiny z ustroju Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Protesty wzrosły w 2007 roku, po wpisaniu Pałacu na listę zabytków przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

Znam historię, jednak nie jestem za tym, by piętnować coś, co na stałe wpisało się w wizerunek naszej stolicy. Nie wyobrażam sobie warszawskiej panoramy bez górującej iglicy PKiN!

Czekałam na busa do Żelazowej Woli

Pozostawiając w tle historyczne spory, powiem Wam, że ja bardzo lubię ten obiekt. Dla turysty, który nie zna miasta, jest to doskonały punkt orientacyjny. Czasami można się zagubić w gąszczu wszelakich uliczek, a pałac widać z każdej strony. Oczywiście nie mówię tutaj o uliczkach starego miasta - tam wszystkie drogi prowadzą na Plac Zamkowy. Jest jeszcze jeden ważny aspekt - będąc w odległej części Warszawy, widząc PKiN, możemy łatwo przestrzennie wyobrazić sobie nasze własne położenie :)

Pałac widać nawet z Kopca Powstania Warszawskiego :)

To moje pierwsze zdjęcie, jakie wykonałam w Warszawie EVER!
15.09.2011 r.

Tu pałac - poszukiwałam mojego przystanka autobusowego

I tam pałac - szłam od Katedry Polowej Ordynariatu WP

Nocny wypad do Złotych Tarasów i szybki fotopstryk

Lubię ten moment, kiedy wysiadam na Dworcu Centralnym z pociągu i idę na mój autobus, którego przystanek jest przy samym Pałacu. Nie lada odkryciem było tegoroczne oczekiwanie na pociąg na Dworcu Warszawa Wschodnia - stamtąd także widać sylwetkę PKiN.

Już się tam... Pałac bieli!
Niebo się bieli, bo tradycyjnie zdjęcia z dworców są przepalone ;-)

Pamiętam też, kiedy pierwszy raz jechałam windą na XXX piętro, gdzie mieści się taras widokowy. Kto jechał ten wie, że wskutek różnicy ciśnień między dołem a górą, zatykają się uszy. Szał :D

A na tarasie jedyne co mi przeszkadza, to kraty w "oknach". Utrudnia to podziwianie widoków, a także robienie zdjęć. Niestety, montaż krat zdeterminowany został przez falę samobójstw zaraz po otwarciu tarasu widokowego dla turystów.

Widok z tarasu widokowego na XXX piętrze PKiN

Basen Narodowy :D

Fontanna

Dworzec Centralny

PODSUMOWANIE

Wejście na taras widokowy kosztuje niemało, bo 15 zł za bilet ulgowy. Jest jednak kilka plusów, które muszę wynotować. Po pierwsze, na przestrzeni lat bilety wstępu nie podrożały - zarówno w 2007 jak i w 2012 roku bilet kosztował tyle samo. Poza tym we wstęp jest wliczony po pierwsze wjazd na górę, a po drugie wejście na czasową wystawę, jaka w danym czasie ma miejsce w Pałacu, czyli takie 2w1. Nie zmienia to jednak faktu, że cena za praktycznie samo obejrzenie stołecznej panoramy wcale nie jest niska i gdyby nie to, że to najwyższy obiekt w mieście - myślę, że wielu turystów zrezygnowałoby z tej atrakcji.

Chociaż z drugiej strony - być w Warszawie i nie wjechać na taras widokowy PKiN to tak, jak być w Rzymie i nie widzieć papieża :-)

Bileciki wstępu: po lewej z 2007 roku, po prawej z 2012 roku.

Pozdrawiam!